Ik schrijf dit berichtje met permissie van mijn lief.
Dat je dat alvast weet...
Afgelopen dinsdag overleed mijn schoonvader.
Het was het eind van een bijzonder proces.
De laatste weken at mijn schoonvader al niet meer.
En de dood kondigde zich steeds meer aan.
Ik had nog niet bewust een sterven van zo dichtbij meegemaakt.
Maar het ging in spirituele zin eigenlijk wel zoals ik het had verwacht.
Met het naderen van de dood, en het loslaten van het fysieke lichaam, kwam de ziel steeds meer naar voren.
Niet iedereen in mijn schoonfamilie staat daar erg voor open, maar mijn lief en ik hebben hele bijzondere momenten met mijn schoonvader meegemaakt.
Waar de rest van de schoonfamilie vaak zei van "goh, dat is ook toevallig" keken wij elkaar vaak begripvol aan.
Waar zij toeval zagen zagen wij de Onzichtbare Hand van het Universum continu aan het werk.
Nu moet je weten dat mijn schoonvader een 2e generatie oorlogskind is.
Hij was Duitser en zijn vader zat bijna 13 jaar in een Russisch gevangenkamp in Siberië.
Zelf moest hij op 5 jarige leeftijd vluchten voor bombardementen van de geallieerden.
En later met zijn moeder en zus moesten ze nog een gevaarlijke overtocht over de Elbe maken om te vluchten voor de Russen.
Mijn schoonvader was een bijzondere man.
Charmant, goed gemanierd en had altijd een mooi verhaal om te delen.
Hij kwam uit een welgestelde Duitse industriële familie en had zelf het Gymnasium doorlopen en aan een Technische Universiteit civiele techniek gestudeerd.
Maar door de oorlogstrauma’s kon hij niet zo goed bij zijn emoties en zijn gevoel.
Mijn lief kreeg op haar 18e pas een eerste arm om haar schouder.
En afgelopen zaterdag paste ze bijna 2 uur op haar vader.
Dat was de laatste keer dat ze hem sprak en tegelijkertijd de eerste keer dat ze echt diepe verbinding met hem voelde.
Toen ze aan het eind van het gesprek "ik hou van je papa" zei, kon hij het voor het eerst in haar leven ook terug zeggen: "ik hou ook van jou".
Zo mooi hoe dat gaat als je er voor openstaat.
De dood zorgt ervoor dat alle laagjes weerstanden, pijn en trauma loskomen en alleen nog de puurheid van de ziel overblijft.
In principe is dit precies hetzelfde proces wat je ervaart als je lang, veel, vaak en diep mediteert.
Je komt bij je kern.
Je essentie.
Je ziel.
Daarom zeggen ze ook wel dat mediteren voorbereiding op de dood is.
Want waarom zou je wachten met helemaal je pure zelf zijn tot de laatste paar dagen voor je dood?
Wat een gemiste kans en een gemiste tijd.
En zo waren er nog veel meer momenten waar je de kracht van de ziel in werking zag.
Mijn schoonvader had al een lang ziekbed maar lag nog steeds thuis.
Uiteindelijk moest hij naar een hospice.
Toen hij daar dinsdag aankwam vroeg mijn lief of ze nog foto’s zou brengen.
"Ik blijf hier niet lang" zei hij met een glimlach.
En hij had gelijk.
Diezelfde nacht nog stierf mijn schoonvader.
Met mijn schoonmoeder aan zijn zij.
10 minuten voor zijn sterven werd ze wakker (ze sliep in een kamer naast de zijne).
Ze voelde het.
"Ga maar, ga maar." Zei ze.
En 10 minuten later was hij weg.
Heel bijzonder.
En nu zijn we met zijn allen bezig met het voorbereiden van zijn begrafenis zaterdag.
Ik krijg echt een kijkje in de geschiedenis van mijn schoonvader en in mijn schoonfamilie.
Maar vooral krijg ik een kijkje in de psyche van mijn lief.
We zijn nu alweer bijna 4 jaar samen.
En toen we samen kwamen zei ik haar al op de 2e dag.
"Lief, ik voel heel veel voor je. Maar mijn missie staat op nummer 1. Ik wil dat je dat weet. Want er gaan genoeg momenten komen dat ik veel van huis ben of lang aan het werk."
Ze lachte naar me.
"Ik moet je ook wat vertellen" zei ze, "Ik heb een groot bedrijf gehad, ben burnout geraakt en wil geen carrière meer maken. Ik wil gewoon lekker voor jou en je dochter zorgen. Je liefde geven en zorgen dat we het samen goed hebben."
Dat klonk mij natuurlijk als muziek in de oren.
Ik kon helemaal mijn mannelijke energie exploreren met mijn missie en mijn lief kon helemaal verzachten en haar vrouwelijke energie voelen en eruit laten komen.
En dat gaat tot de dag van vandaag heel erg goed.
Het is zo mooi om in contact te zijn met jezelf.
Om je eigen mannelijke en vrouwelijke pool in jezelf te voelen.
En daar ook helemaal gehoor aan te geven.
En dat naar elkaar uit te spreken.
En elkaar daarin te ondersteunen.
Want grappig genoeg zag ik nu voor het eerst in 4 jaar de "oude" mannelijke kant van mijn lief.
Volledig doelmatig regelde ze de crematie.
En werkte van s ochtends vroeg tot s avonds laat.
Ik moest haar soms echt even afremmen.
Want ik zag dat ze er een beetje aan onder door ging.
"Zo" zei ik dan "nu begrijp ik hoe jij je bedrijf hebt op kunnen bouwen"
"En nu begrijp ik ook hoe je in een burn-out terecht bent gekomen."
Ik ben blij en dankbaar dat ik in met mijn eigen mannelijke energie voor mijn lief kan zorgen.
En dat zij helemaal in die vrouwelijke energie rol kan zitten.
Ze keek me lachend aan:
"Jij bent zeker wel weer blij als de crematie achter de rug is, en je zachte lieve zorgzame vrouw weer terug is he?"
……..
…….
"Ja" zei ik heel echt en oprecht.
"Eerlijk wel ja"
……
……
Heb een goed weekend en geniet van en met je geliefden om je heen.
Sat Naam,
Guru Gian & Team Kundalini Yoga Club
Ps. Wil je ook aan je mannelijke en vrouwelijke energie werken? Dan kun je vandaag nog meedoen met de Online Tantra Training van 9 maanden met Humita en ik. Kijk hier voor meer informatie.
Ps2. Liever LIVE met ons Tantra doen in Amsterdam? Kijk dan hier voor meer informatie.
